Moedertje aarde

Een paar jaar geleden deed ik vrijwilligerswerk in Malawi. Ik verbleef in een eenvoudig huisje op het platteland, zonder elektriciteit, zonder stromend water. Water voor drinken en de ‘douche’ (een teil water met een mok) werd verderop uit de rivier gehaald en het eenvoudige eten, iedere dag maispap, werd op de knieën op een houtvuurtje gekookt. Onze luxe keukens met alle apparatuur en uitgebreide supermarkten leken daar ver weg. Totdat ik thuis kwam en boodschappen moest doen. Ik kon de keuzemogelijkheden, de hoeveelheden en de overdaad simpelweg niet aan.

De grote les die ik hier vandaan heb meegenomen, is dat ik sindsdien veel bewuster ben in het doen van boodschappen en ik nauwelijks meer eten weggooi.
En nu komt daar wat bij, dankzij mijn verblijf de afgelopen weken op een kleine boerderij in Australië: ik ben me gaan realiseren hoe normaal ik het eigenlijk vind wat ik allemaal uit de supermarkt haal en hoe weinig ik nadenk over de oorsprong van al het eten. Ik pak het, reken het af, maak het klaar, gooi de schillen en de verpakking weg en eet het op. That’s it. Maar hier, op de boerderij ver weg van de bewoonde wereld, is in die routine verandering gekomen.

Ten eerste is het een heerlijke ervaring om volledig in de natuur te zitten. De dichtstbijzijnde plaats is een uur rijden hier vandaan en de buren wonen op twintig minuten afstand. De boerderij is omringd met groen en kleur voor zover ik kan kijken, kangoeroes hoppen hier aan het einde van de dag over het grasveld en de sound of silence overheerst. Het enige dat je hoort, is het geluid van de natuur: de wind, intens gezoem van insecten, vogelgezang, het gekraai van de haan en het knusse getok van rondscharrelende kippen. En ’s avonds als ik in bed lig, hoor ik niets anders dan oorverdovende stilte.

Daarnaast is het echtpaar dat op de boerderij woont hard aan het werk zelfvoorzienend te worden, stapje voor stapje. Ze hebben een prachtige groentetuin, koeien, varkens en kippen, regen is hun waterbron, de zon hun bron van energie en alles is biologisch. Afgelopen weken heb ik meegedraaid en ervaren hoe bijzonder het is zo in de natuur bezig te zijn. Niet alleen het vele fysiek bezig en buiten zijn – wat ik heerlijk vond na de eerste moeizame tijd – , maar ook het getuige zijn van groente in zijn oorsprong te zien groeien, je eten vers te plukken, eieren te proeven die net gelegd zijn, met je handen in de grond te wroeten, al het gezoem, gekronkel en gevlieg om je heen te ervaren van allerlei kleins dat allemaal zijn functie heeft én veel te leren over hoe je alles kunt laten groeien door ‘slechts’ de kracht van de natuur te gebruiken.
Het heeft me dichterbij de natuur gebracht. Ik ben weer bewuster geworden van de oorsprong van mijn eten, ben geïnspireerd geraakt door alle hoopvolle mogelijkheden en initiatieven die er zijn naast de massa-industrie, maar vooral ben ik me opnieuw gaan verwonderen over wat moedertje aarde allemaal aan ons geeft. En het komt ‘gewoon’ uit de grond waar we op lopen. Het is toch eigenlijk ongelooflijk?

Zelf probeer ik al langer zo bewust mogelijk te leven, maar hier, middenin de natuur, leer ik toch weer een nieuwe dimensie. De kracht en het bijzondere van moeder aarde die zoveel diversiteit en moois voortbrengt. Alle verschillende groenten, fruit, noten, zaden en ga zo maar door. En het is er en het groeit, ‘gewoon’, in al zijn puurheid. En kijk dan eens naar de voeding in onze winkels. Kijk eens wat er allemaal is, kijk eens hoe onnatuurlijk een groot deel is, kijk eens wat we allemaal toevoegen aan oorspronkelijke producten om er iets anders van te maken, het er mooi uit te laten zien of het lang houdbaar te maken. Ik kijk al langere tijd met afschuw naar deze massale productie (en niet alleen wat betreft voeding). Het is veel. Heel veel. Té veel. Voor ons, maar ook voor moeder aarde. En zou dat niet wat minder kunnen?

En hier, op deze kleine mooie boerderij, zie ik ineens weer de puurheid. De puurheid van groente, van fruit, van kruiden. Een enorme diversiteit aan prachtige kleuren, vormen en smaken. En dat zomaar uit de tuin. Het nodigde uit om het vooral ook puur te gebruiken.
En gelukkig begint er een steeds grotere bewustwording te ontstaan: mensen kijken naar de ingrediënten op het pak en kopen steeds meer biologisch. Maar nemen we niet nog veel gewoon ‘for granted’? Pakken we niet veel en meer zonder erbij na te denken?

Tijdens het schrijven van dit blog keek ik naar buiten en zag ineens een prachtige regenboog. Een boog die alles als het ware omarmde. Het raakte me, na alles wat ik in de afgelopen weken ervaren heb. Want jongens, wat is de natuur bijzonder, in alle opzichten, en wat biedt het veel heerlijks. En nee hoor, ik ben niet ineens een gezondheidsgoeroe die op geitenwollen sokken loopt en die alleen maar op een onbespoten wortel kauwt ;), maar ben door deze weken wel anders gaan kijken. Ik kijk met nieuwe ogen naar wat ik op mijn bord leg. Ik kijk met nieuwe ogen naar moedertje aarde. Moedertje aarde die voor leven zorgt, niet alleen in zuurstof, maar ook door wat ze allemaal aan ons geeft. Het is een nieuwe, dankbare les die ik meeneem van mijn reis. En ik bedacht me: zouden we die regenboog ook zelf kunnen vormen? Door met z’n allen gewoon bewuster te zijn en beter voor haar, en voor onszelf, te gaan zorgen?

11 gedachtes over “Moedertje aarde

  1. Wat een mooie gedachte : de regenboog die we zien als een teken van bescherming uit de hemel, maar nu als teken van de mensen zelf ter bescherming van de aarde !
    Een gedachte om mee te nemen op je verdere reis ! Groet, Wil.

  2. Zo te lezen Annemiek ben je aan het “aarden” en kom je tot rust. Dat levert ruimte op voor bewustwording. Mooie foto en zeker met de symboliek. Groet, Leida

  3. Bewustwording, dat is en was het zeker Hilde.. Weer een mooie les om mee te nemen, voor mij maar hopelijk ook voor anderen!
    Dank je wel!X

  4. Ha lieve Wil,
    ja, zou het niet mooi zijn als we dat met z’n allen voor elkaar zouden krijgen? Als iedereen hier zijn of haar steentje aan bijdraagt, zouden we zover kunnen komen met elkaar! Zoals Hilde hierboven schrijft: bewustwording, dat is stap 1! Hopelijk helpt het beeld van de regenboog om hieraan te blijven denken en werken met elkaar 🙂
    Alle liefs,
    Annemieke

  5. Lieve Leida,
    Ja, na de afgelopen roerige weken, ben ik inderdaad langzaamaan aan het aarden en daar ben ik heel blij mee. Het geeft zeker rust en ruimte en daarmee opent de blik naar binnen, maar vooral ook naar de wereld en naar mensen zich verder! Ik blijf benieuwd wat dat verder gaat opleveren. Het blijft een prachtreis.. Dank je wel!
    Lieve groet,
    Annemieke

  6. Wijze woorden Annemieke! Daar kunnen ze in Bonn nog wat van leren….en m.n. Trump natuurlijk…
    Maar laten we ook vooral zelf iets doen 🙂
    xxx Gerdien

  7. Ha lieve Gerdien, ja helaas, het is niet allemaal even positief wat er van hogerhand geroepen en besloten wordt 🙁 Maar gelukkig zijn er ook veel tegengeluiden en mooie initiatieven en ik blijf hopen dat die de overhand gaan krijgen.. En ik denk dat dat het enige is dat in onze circle of influence ligt: ons er bewust van zijn en er zélf iets aan doen. Als we dat allemaal doen, kunnen we echt iets veranderen..
    Alle liefs,
    AnnemiekeX

  8. hey lieve Miek,
    wat een mooie constatering: die puurheid. Fijn om door jou daar aan herrinnert te worden, want ook heb het ervaren.
    Die belachelijke hoeveelheid aan voedselwaren, maar ook het gemak waarmee “wij” het weggooien als er iets teveel gekookt is. Bah.
    Toen ik zo ziek was, ben ik met een kleine moestuin begonnen. Ik vond dat zo leuk, ontspannend, lekker maar ook dankbaar, inderdaad het groeit gewoon door…
    Een jaar later heb ik een grotere tuin gemaakt. Nu ik weer werk, heb ik minder tijd en lukt het niet.
    Maar jij hebt gelukkig weer een stukje bewustwording aan mij gegeven. Thanx.
    Echt fijn om jouw ervaringen te lezen.
    Dikke kus karen.

  9. Ach Annemieke,
    tòch corrigeer ik eventjes mijn fout, anders blijft het in mijn hoofd zitten!
    …….herinnert, ….= met 1 R.
    en ik ben ook “ik” in een zin vergeten.
    Oeioei,….
    Ik ga in het weekend eens lekker het bos in…..van de natuur genieten.
    ×××karen.

  10. Ha lieve Karen, dank je wel voor je fijne en pure reactie. Ja, de overproductie en het weggooien van eten is helaas aan de orde van de dag, maar gelukkig zijn er ook veel mensen die zich er wél bewust van zijn en ik hoop zo dat dat er steeds meer worden.. En jij bent er volgens mij al één van! Mooi dat je herkent dat het naast ontspanning vooral ook zo dankbaar en puur is en wat fijn te lezen dat je door mijn blog weer een stukje bewustwording terug gekregen hebt. Ik hoop dat het je helpt weer wat vaker je moestuintje op te gaan zoeken en het vast te houden!
    Veel liefs en dikke kus,
    Annemieke

    En die foutjes? Can happen! Vooral lekker de natuur ingaan, veel belangrijker! 🙂

Laat een antwoord achter aan Gerdien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.